صدای تو که طنین خدا در آن جا داشت
مرا از اینهمه دوری به خویشتن واداشت
صدای تو که همه لطف و مهربانی بود
غریو خستۀ موج و نوای دریا داشت
صدای تو که به گوش دلم جنون آموخت
شباهتی به صدای لطیف لیلا داشت
صدای تو که ز نای خدا برآمده بود
شکستگی و غم ناله های مولا داشت
صدای تو که مرا از خودم جدا می کرد
تداعی نی و سوز غروب صحرا داشت
صدای تو که وجود مرا ز هم پاشید
هزار ندبه و عهد و فرج در آن جا داشت
مریم عربلو
رازِ مگوی دل هر خُم تویی
بر لب حق شعر و تبسم تویی
فصل به جا مانده‌ی ننوشته‌ای
مثنوی دفتر هفتم تویی
درد دلم با تو غزل میشود
صورت زیبای تکلم تویی
همچو خدا بس که تو پیداتری
گمشده‌ی دیده‌ی مردم تویی
با تو غریبی به رضا کی رسد
فصل غریبانه هشتم تویی
ندبه به ندبه دل من گمشده
تا به لب جمعه ترنّم تویی
مریم عربلو
درباره این سایت